(79) શ્ર્વાસ પણ નામુકી દઉ તે જોજો,

સૂરજ આવ્યો નવો પ્રકાશ લઇ ને.
બીક લાગી શબ્દો ની પાછી ફરી.
શ્રવણ કર ફરી કડવા ઘુટ નવા આજે,
કોઇ કેમ ના સમજે એ બાબત છોડો?
સહન કરવાની કેમઆદત ના પાડી?
આ વૈભવ પણ તમને જ મુબારક,
તમારા ઘડતરમાં કાચા પડયા અમે.
માટીનું સુવાસિત મન સોંપાયુ હતું.
આજે પથ્થર કરીને તમે જ છોડયું.
ને રોજ સ્વામાન તો ઘવાય જ છે.
તોય શ્ર્વાસ ને કેમ શરમ આવતી?
મારા શ્ર્વાસ પણ નામુકી દઉ તેજોજો,
એટલી તો હવે હદ ના કરશો વળી,
બોલવું તો બધુ જ સરળ હોય છે ને.
એકવાર સાંભળવાનો પ્રયત્ન કરો,
કદાચ કિંમત હશે અમારી કોડીની.
હા, છે બઘી જ ખામી અમારામાં.
નવો મારગ તમે જ પંસદ કરી લો,
બસ મારા સ્વામાન સાથે રહેવા દો.
શિલ્પા પ્રજાપતિ....