પ્રેમ માં પાસે હોવાની તો શરત ના હોય.
કોઇ ચાહે છે કોઈને એ વાત ગંભીર છે.
સ્નેહના સામ્રાજય માં દોસ્ત સોદો ના હોય.
દૂર આકાશ ને ધરાનું મિલન કિસ્તુજી ન હોય.
જો પૃથ્વી પર કુણુ કુણુ ઘાસ પથરાય છે.
ધરતીને આકાશ કંઇક કહે એ વાત ખાનગી છે.
શિલ્પા પ્રજાપતિ.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
પ્રેમ ની ભાષા
ReplyDeleteપ્રેમ એતો ભાવના ની ભાષા છે.
શરત હોય તો એ પ્રેમ ના હોય.
કોઇ ચાહે છે કોઈને એ વાત પ્રેરણાદાયક છે.
જો આમ જ બધા ચાહે બધા ની દુનિયા મા વેર ના હોયે
read whole reply of your poem on
http://raj0702.blogspot.com/
join me at my community
http://www.orkut.co.in/Main#Community.aspx?cmm=56547950
my new social network at
http://worldofpoems.ning.com/
DHARTI NE AAKASH KAI KAHE E VAAT KHANGI 6...
ReplyDeleteVAH BAHU SARAS..........
Nishit Joshi
પ્રેમ માં પાસે હોવાની તો શરત ના હોય.
ReplyDeleteકોઇ ચાહે છે કોઈને એ વાત ગંભીર છે.
સ્નેહના સામ્રાજય માં દોસ્ત સોદો ના હોય.
Simply Superb
what is the meaning of કિસ્તુજી.. ???
Ketan Shah
This is a very good. But I know "kistuji" ?
ReplyDeletePlease miening ?! First three line very nice & tuch
Nice very nice,ane vachi ne prem ma padvanu maan thai che.
ReplyDeleteChetan....
સુંદર રચના
ReplyDeleteપ્રેમ માં પાસે હોવાની તો શરત ના હોય.
ReplyDeleteકોઇ ચાહે છે કોઈને એ વાત ગંભીર છે.
સ્નેહના સામ્રાજય માં દોસ્ત સોદો ના હોય.
કેટલી સાચી વાત ! અને જો શરત હોય તો તેને પ્રેમ કહેવાય ખરો ? પ્રણય જ્યારે પૂર્ણત્વ પામે છે ત્યારે પ્રેમ માં પરિણમે છે. ખિલેલુપુષ્પ જો પ્રણય છે તો ફોરમ એ પ્રેમ ! ફોરમ વિહોણા પુષ્પની કિંમત શી ? મેં પણ એકવાર આવી જ કંઈક વાત સાંભળી હતી...
ચાલ, હવે વિદાય લઉં છું પ્રભુ ! પાતઃકાળ થવા આવ્યો છે ને મારે ફરીથી ગુંથાવાનું છે આ નિર્દોષ દુનિયાનાં અનેક ભૌતિક કામોમાં. બસ, મને એક વાર ઊંડો શ્વાસ લઇ તારા અસ્તિત્વને ગાઢ રીતે ફરી એક વાર અનુભવી લેવા દે. અને અનંતને પામેલા મને તદ્દન સામાન્ય બનીને મારાં ઘરે પાછો ફરવા દે. કારણકે મારે કોઈને કશી સાબિતી નથી આપવી. મને ખબર છે કે તું મારો છે આટલું જ મારે માટે તો બસ છે. આમ પણ પુષ્પનાં સૌંદર્યમાં એક પાંદડીનો ફાળો કેટલો ? નગણ્ય. અને છતાં અવગણિ ન શકાય તેટલો. તેમ તું છોને વિશ્વપ્રેમી રહ્યો અને જગત આખું છોને ઘેલું હોય તારાં પ્રેમમાં ! મને જો અવગણિશ તો તું અધુરો જ રહી જઇશ હો પ્રિયતમ !
દૂર આકાશ ને ધરાનું મિલન કિસ્તુજી ન હોય.
ReplyDeleteજો પૃથ્વી પર કુણુ કુણુ ઘાસ પથરાય છે.
ધરતીને આકાશ કંઇક કહે એ વાત ખાનગી છે.
વાહ ! સુંદર રચના !
પરમાત્માનો પ્રકાશ જ્યારે ક્ષિતિજ પર છવાય છે. દ્રષ્ટાની દ્રષ્ટિમાં ત્યારે સૌંદર્ય છલકાય છે. કહે છે આંખો વાળા પાસે દ્રષ્ટિ નથી હોતી અને દ્રષ્ટિ વાળા આંખોથી ક્યાં જુવે છે ?
મેં પણ એક વાર કંઇક આવું જ દ્રષ્ય નિહાળ્યું હતું...
હમણાં જ ઊગેલા સૂરજે મૂગ્ધા ઊષાને કાનમાં કંઇક કહ્યું. સુકુમાર ગુલાબની પાંદડી પર બાઝેલું ઝાકળ બિંદુ મંદ મંદ મલકાતું પાંદડીથી પાંદડા પર સર્યું. કોયલ કુંજી ઊઠી ને ગુલાબ શરમાઇ ગયું. જુઓ, પેલી ક્ષિતિજે પણ વાદળોનું ઓઢણું ઓઢ્યું ! સાચેજ, પ્રણય પળને પ્રેમ કરે છે. અને પળ અવસરની રાહ ક્યાં જુએ છે ?