પરીક્ષ્રા કરવી હશે અમારી પણ,
ખુદ પોતે જ પ્રશ્ર્નોમાં ઉલઝાયા,
મન ને તેની જાણ હતી કયારેક,
નેશ્ર્વાસ સાથે શ્ર્વાસ ભળી ગયા.
સાથ આપતા રહયા તે અમને.
વઘુ એકાંત માં મુકતા રહી ને,
પામવા નીકળ્યા હતા તે અમને,
મેળવી ને પણ ગુમાવી ગયા ને.
શિલ્પા પ્રજાપતિ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
શિલ્પા મને લગે છે કે મારે જે કઈ કહેવાનુ છે તે તમેજ કહીદેશો અગાઉ પણ તમે મારીજ વ્યથા ને વાચા આપી હાતી હવે તો તમે લખો ને અમે સુગ્ન શ્રોતા બની એ
ReplyDeleteપરીક્ષ્રા કરવી હશે અમારી પણ,
ReplyDeleteખુદ પોતે જ પ્રશ્ર્નોમાં ઉલઝાયા,
સુંદર રચના
સુંદર રચના
ReplyDeleteસાથ આપતા રહયા તે અમને.
ReplyDeleteવઘુ એકાંત માં મુકતા રહી ને,
very good line....
mast
ReplyDeletevaah khubaj saras 6
ReplyDeleteપામવા નીકળ્યા હતા તે અમને,
ReplyDeleteમેળવી ને પણ ગુમાવી ગયા ને...
hummm..
kyaarek jivan maa undhu thaya che..
જિન્દગી એક પરીક્ષ્રા જ છે
ReplyDeleteખુદ પોતે જ પ્રશ્ર્નોમાં ઉલઝાયા વગર પરીક્ષ્રા પાસ કરવાની છે.
read full reply to ur poem
http://raj0702.blogspot.com/
pl join my community and my new venture of gujarati social network
http://www.orkut.co.in/Main#Community.aspx?cmm=56547950
http://worldofpoems.ning.com/
Very Very Nice...
ReplyDeleteani sudndar rachnaa..
Keep it write..
khubaj sundar rachana che aapni pasand pade tevi
ReplyDelete