તારા ખોબા માં આંખનો આ દરિયો ઠાલવવા દે,
આજે મન મુકીને રોવાનોઆ અવસર માનવા દે,
જાણુછું એપણ મંઝિલ કે સફર એક નથી આપણો,
છતાય ક્ષણ માટે પણ વિસામો બનવાની છુટ લે,
મનને સ્પશૅવાની શરારત ની સજા પુરી થવા દે,
ઋતુ વગરના વરસાદને પણ અંશ્રુથી ભીંજાવા દે.
શિલ્પા પ્રજાપતિ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
મનને સ્પશૅવાની શરારત ની સજા પુરી થવા દે,
ReplyDeleteઋતુ વગરના વરસાદને પણ અંશ્રુથી ભીંજાવા દે.
wah madam wah.....
nice quote....keep it up
તારા ખોબા માં આંખનો આ દરિયો ઠાલવવા દે,
ReplyDeleteઆજે મન મુકીને રોવાનોઆ અવસર માનવાદે,
Aam toh aakhi achna sarassss chhe, pan aa line kaink khas chhe. Manjil par mari rachana ni ek line lkahu chhu..
તમે મંજીલ હતાને અમે મંજીલ પહોચવામાં હતા,
ક્યાં ખબર હતી કે મારા પગ છેલ્લી ઘડીએ મને છળી જશે.
nice poem... as i said before you write well
તારા ખોબા માં આંખનો આ દરિયો ઠાલવવા દે,
ReplyDeleteઆજે મન મુકીને રોવાનોઆ અવસર માનવાદે,
good1.
sanvedanao na pur che,
vedanao bharpur che..!